Menu
Globaal gezien zijn er 4 stappen die je altijd in kunt zetten in je leven. Die je tot nieuwe gewoonte zou moeten maken. En die ook heel erg effectief zijn als het gaat om voorkomen van schuldgevoel.
Ik heb ze hieronder voor je op een rijtje gezet en ze verduidelijkt aan de hand van voorbeelden. Mocht er iets niet helemaal duidelijk zijn of heb je een vraag hierover, stuur me gerust een dm via social media insta en facebook of een mailtje.
Dus hoe voorkom je schuldgevoel? Dat heb ik even in 4 stappen opgedeeld.
Als jij zorgt dat jij betrouwbaar bent naar jezelf en anderen toe, zul je alles doen om je aan je woord te houden. Voor zover mogelijk, dat wil zeggen: als er geen noodgeval tussenkomt of iets gebeurt waar jij geen invloed op hebt. Dus doe wat je zegt en zeg wat je doet. Dat geeft duidelijkheid en rust voor iedereen.
Kleine tip: neem even wat tijd om na te denken voor je gaat zeggen wat je doet, zodat je even kritisch kunt bekijken of het haalbaar is wat je zegt. Zo vergroot je de kans dat je ook daadwerkelijk gaat doen wat je zei dat je zou doen. 😉
En als je doet wat je zegt dat je zou doen, zorg je voor duidelijkheid. Duidelijkheid zorgt voor rust. En rust zorgt dan weer voor meer balans. Zo fijn!
NIKS is ooit persoonlijk.
Echt.
Iedereen zegt altijd alles vanuit zijn of haar eigen perspectief.
Laatst nog, zei mijn man boos: leg die telefoon toch eens weg. Het is al bijna 12u ‘s nachts en jij zit nog op dat ding. Je lijkt wel verslaafd, Jasmijn!!
Ik voelde me heel aangevallen en schuldig. Want ja. Ik wil ook minder op ‘dat ding’ en het voelt soms inderdaad als een verslaving….
Maar.
Dat hele schuldgevoel verdween meteen toen ik bedacht: het is niet persoonlijk. Niks is ooit persoonlijk. Hij heeft het meer tegen zichzelf dan tegen mij. Dus dank voor de tip en het advies. Ik ga mijn mobiel savonds wegleggen vanaf nu. EN ik hoef me hier niet schuldig om te voelen. Ik leer ervan.
Punt.
Mijn man viel mij niet aan. Zeer waarschijnlijk viel hij zichzelf aan. Want ik werd een paar uur later wakker en merkte op dat ie zelf op zijn mobiel lag te kijken 😀
Dus.
Ik liet het schuldgevoel los door in te zien dat NIKS OOIT PERSOONLIJK IS. En ik nam een positief besluit om vanaf nu serieus om te gaan met mijn commitments.
Had ik t al gezegd? Ik leg om 21.30u mijn mobiel weg tot de volgende dag. (Ik herhaal t ff voor de zekerheid 😉 )
Zo, dat geeft rust. En rust voorkomt schuldgevoel. En creeërt balans. Hoera! 🙂
Misschien ken je ‘m wel, de uitspraak: to assume makes an ASS of U and ME. ASS-U-ME.
En dat kopt als een bus.
Aannames zijn stom, gevaarlijk en eindigen vaak in schulgevoelens.
Ik nam aan dat mijn kind het ok vond als ik sommige tekeningen en knutsels weg zou gooien. Ik deed dat zonder haar ernaar te vragen, want ja, opruimwoede. En: aaahhh!! we hebben te veel spullen!
Gevolg: een zeer gekwetst kind. En een mama met schuldgevoel.
Dit is misschien een klein voorbeeldje. Maar wellicht komt er iets bij je op waarvan je denkt: oeh. Ik voel me inderdaad schuldig over iets, dat is ontstaan op basis van mijn aanname.
Stop ermee. Check het even bij de ander. Is het echt waar wat jij denkt? Is het echt nodig om nu al te handelen, VOORDAT je het even hebt besproken?
Even je aanname checken zorgt voor rust. Rust zorgt voor balans. Mooi hoe dat werkt he? 🙂
Want meer dan je best kun je niet doen. Dat zei ik vaak tegen mijn klas. En ik meende het ook echt.
Ik had t alleen ook wat vaker tegen mezelf mogen zeggen.
Daarbij had ik dan ook rekening kunnen houden met het feit dat je best doen in een stressvolle situatie anders is dan je best doen in een ontspannen situatie. Wat niets verandert aan het feit dat het wel ‘je best’ is.
Als je altijd je best doet, kun je jezelf niks kwalijk nemen. Want toen wist je niet wat je nu weet, dus kon je niet doen wat je nu doet. En wat je nu weet is weer anders dan wat je in de toekomst zult weten.
Dus in dit moment doe je je best. Als je dat vanaf nu altijd doet, hoef je je dus meteen ook niet meer schuldig te voelen. Hoe fijn is dat?
(En ik hoor je denken: en als ik een keer niet mijn best doe, omdat ik daar geen zin in heb? Dan is dat een keuze die je maakt. Mocht je daar dan spijt van hebben, je schuldig gaan voelen: zeg je sorry, besluit je vanaf nu weer je best te gaan doen, laat je het los en doe je je best. Deal? Deal.)