Vorige week stond er een artikel in de krant, over hoe we terug gaan naar een leven vol prikkels. Dat de kans dat we komende zomer overprikkeld zouden kunnen raken vrij hoog is, nu de maatregelen grotendeels opgeheven zijn. We zouden last krijgen van inhaalgedrag. Het zal naar alle waarschijnlijkheid een drukke zomer gaan worden….Wil jij eigenlijk wel ‘terug’ naar een leven vol prikels?

Ik kan je vertellen dat ik voor overprikkeling geen ‘opheffen van maatregelen’ nodig heb. Daar kan ik heel goed zelf voor zorgen… ik blijk kampioen “zelf-overprikkelaar” te zijn. Zo zit ik de laatste tijd weer lekker tot over mijn oren in ‘nieuwe dingen’. Als je mij een beetje kent, weet je dat ik AAN ga van nieuwe dingen doen. Concreet bedoel ik daarmee: iets nieuws leren, iets nieuws doen, iets nieuws kopen, iets nieuws eten, iets nieuws uitproberen (als het maar niet eng is, zoals in een achtbaan gaan. Brrr.😉)

Al die nieuwe dingen doe ik natuurlijk niet zomaar. Mijn hogere doel daarbij is altijd: een verbeterde, ‘nieuwere’ ik. Omdat ik weer iets geleerd heb. Of weer iets nieuws kan. Of iets nieuws draag of doe of zie of hoor of proef. Ik word gewoon blij van mezelf upgraden, van persoonlijke ontwikkeling, groei en leren.

Het vreet energie

Maar wat ik even vergeten was, is dat het dan wel heel leuk is om nieuwe dingen te introduceren. Maar het de oude dingen niet doet verdwijnen. Die stapelen zich gewoon ergens in een vergeten hoekje op, vangen stof, kosten energie en willen aandacht.

Dat herken je vast, dat je to-do lijstje alleen maar lijkt te groeien. Dat er dingen zijn, die steeds lager op de prioriteitenlijst komen te staan, maar daar tóch maar blijven hangen. Want ja, eigenlijk moet het nog wel gebeuren. Maar niet nu. En nee, iemand anders kan het ook niet voor je doen, dus laat nog maar even op het lijstje staan. Ben je je eigenlijk wel bewust van hoeveel energie dat stiekem vreet?

Een van de grootste lessen die ik heb geleerd is dat

besluiten om iets NIET te doen ook een besluit is.

Wat levert dat besluit op?

Wat ik daar concreet mee bedoel? Neem de 5 (studie-)boeken waar ik in ben begonnen, maar die me niet inspireren, raken of motiveren. Die liggen maar op me te wachten, naar me te kijken in de hoop dat ze ooit gelezen worden.

Als ik ze maar op mijn to-do lijstje blijf houden, dan blijft dat ergens achter in mijn hoofd energie kosten, al is het onbewust. Want eigenlijk wil ik er misschien nog wel iets mee. Een keer. Maar niet nu…

Zelfs dit soort onbewuste energievreters, kunnen je leegzuigen. Iets wat ik afgelopen maand aan den lijve heb ervaren. Ik voelde me uitgeblust, leeg, onrustig en opgejaagd. Het duurde best even voor ik de vinger op de zere plek kon leggen. Hoe kwam het toch, dat ik me zo futloos voelde? Eindelijk weer mooi weer, iedereen gezond, lekker aan het werk…eigenlijk geen vuiltje aan de lucht.

Te veel is te veel

Totdat ik me besefte: ik ben mezelf aan het vullen met te veel nieuwe dingen. Ik blijf mijn to-do lijstje maar vullen, omdat ik weet dat ik energie krijg van nieuwe dingen doen. Maar eh. Het zijn dus te veel nieuwe dingen. En daarbij vooral ook te veel dingen die ik nog ‘zou moeten’, terwijl ik er eigenlijk al op afgehaakt ben…

Dus, en nu komt dus mijn les: ik kan ook besluiten dat die 5 bovengenoemde boeken niet werken voor mij en dat ik ze NIET ga lezen.

Op het moment dat ik dat doe: Poef. Opluchting. Ruimte in mijn hoofd. Er schieten dan ook meteen een aantal mensen in mijn hoofd die ik blij zou kunnen maken met deze boeken en die er misschien wél iets uithalen. Zijn ze ook meteen fysiek weg. Handig! Opgeruimd staat netjes. Zowel in mijn hoofd als in mijn huis.

En nou denk je misschien, nou dat vind ik niet zo’n big deal, ik leg boeken die ik niet leuk vind makkelijk opzij, zonder dat ik daar ooit nog 1 seconde over nadenk.

Dit is een klein, concreet voorbeeld van hoe het werkt voor mij. Ik weet zeker dat er voor jou ook dingen zijn, die je maar voor je uit blijft schuiven, die je maar op dat to-do lijstje blijft houden. Omdat het ‘moet’ of omdat je hebt bedacht dat het ‘moet’.

Bereid je voor op een gezellig drukke zomer

En wat ik je met dit voorbeeld mee wil geven is: er zit ruimte, vrijheid en energie verborgen in het besluiten dat het NIET moet. Dat het geschrapt mag worden. Dat het helemaal oké is om dingen te verwijderen van je to-do lijstje, die je al maanden niet doet en die je waarschijnlijk nooit zult gaan doen, privé of werk-gerelateerd. Want ja, ook op je werk zijn er dingen die op je lijstje staan die ECHT WEL gedelete kunnen worden. Echt. En als je ze niet kunt schrappen, kun je ze altijd nog delegeren. Echt. Probeer het maar eens. Want jouw hoofd zegt misschien ‘kan niet’, maar wat zegt de praktijk?

Met in je achterhoofd de drukke zomer die eraan zit te komen, omdat je wellicht wat verloren tijd in wilt gaan halen, is het misschien niet verkeerd om NU al te starten met ontprikkelen. Zodat je ruimte in jezelf over hebt om te vullen met prikkels waar je blij van wordt. Dat heb je namelijk keihard verdiend!! Je hebt je dit en vorig jaar, al dan niet hybride, uit de naad gewerkt. Deze zomer mag jij KEIhard genieten van alles waar JIJ blij van wordt.

Wel zo fijn als je niet compleet gesloopt begint aan je vakantie. 😉

Klaar voor de start: Ontprikkel!

Omdat ik voor de zoveelste keer in de valkuil gestapt ben: die van te veel willen, te veel BUITEN mezelf zoeken en te weinig ruimte geven aan ONTprikkeling… hoop ik dat jij voor deze laatste weken van het schooljaar eens goed naar je lijstje gaat kijken, en ONTprikkelen met stip bovenaan gaat zetten.

Want, hoe leuk of nodig het ook is om aan nieuwe dingen te beginnen, of je lijstje te blijven vullen met to-do’s,  te veel is te veel. Tijd om de pauze knop in te drukken. JUIST nu het nog geen vakantie is. Lang leve de #jufinbalans. (Hier deel ik mijn 5 inzichten voor meer balans in je drukke juffenleven.)

Mocht jij nou structureel overprikkeld zijn, vraag dan gerust een kennismakingsgesprek aan. Zodat ook jij volgend schooljaar relaxed en in balans kunt starten.