Langzaam gaan we weer nadenken ‘hoe verder’ mochten de scholen weer opengaan… Mede dankzij het COVID-19 virus, zitten er grote veranderingen in ons dagelijks leven en in het onderwijs aan te komen. Het is belangrijk je ervan bewust te zijn dat jij in al deze aanpassingen en veranderingen een rol in hebt. Heb jij al nagedacht over jouw rol?

Bam. Daar stond het ineens.

We hebben geen achterstand. We hebben een nieuwe beginsituatie.

3x eerder had ik het al gelezen die dag.

Bij een prachtig en waar pleidooi over achterstanden van iemand op Facebook.

Onder een post over hoe maatwerk en een algemene bijstelling in het onderwijs juist nu nodig is. Ergens bij een juf op insta, die een post had over het standpunt van D66 t.a.v. leerachterstanden. Later ook nog in een artikel van Claire Boonstra voor Operation.Education.

Ja! Dit!

Ik voelde na de eerste keer lezen al: Ja! Dit is het!! In dit artikel blijkt het een uitspraak te zijn van Ellen Wolkotte, locatiedirecteur bs. Paus Joannes XXIII. Wat een pracht.

Voor ik het wist had ik het om half 11 ‘s avonds online gezet. Niet met een heel verhaal eromheen. Niet met tekst en uitleg. Gewoon. 2 zinnen in een tegeltje op Instagram. Zinnen die voelen alsof ze recht uit mijn juffencoach-hart komen. Ondanks dat ik ze niet zelf heb verzonnen.

Dat het resoneerde bleek uit een voor mijn doen ongekend aantal likes, dat maar bleef binnenstromen. Ik zie het tegeltje terugkomen op zo veel juffen-accounts. Ik zie het op Facebook gedeeld worden. Ik ben geraakt.

Waarom raakt mij dit?

Wat mij vooral raakt aan deze zinnen, deze soort van quote, is de hoopvolle toon. Het nieuwe, andere perspectief waar zo veel leerkrachten, zo veel mensen, intens naar lijken te verlangen.  Het staat symbool voor de nieuwe bril die we op mogen gaan zetten. Want als je anders kijkt naar de dingen, veranderen de dingen waar je naar kijkt. (Met andere woorden: When you change the way you look at things, the things you look at change.– omdenken, dus.)

Deze nieuwe beginsituatie staat, wat mij betreft, symbool voor een nieuw tijdperk dat voorzichtig aan begint. #Thuisonderwijs en #thuiswerken doet ons inzien wat belangrijk en waardevol is. De tijd die we nu met ons gezin kunnen spenderen, bijvoorbeeld. Het inzicht over hoe gehaast en onder welke druk we leefden. Hoe goed het ons doet om ‘even verlost’ te zijn van verplichtingen. Om terug te gaan naar de basics. En tegelijk werken we harder dan ooit.

Corona zet ons leven in een nieuwe context. Een context die we bewust zelf mogen gaan creëren, als we dat durven. We krijgen de kans om te gaan onderzoeken of we door willen gaan met het oude of willen gaan voor het nieuwe.

Neem bijvoorbeeld de maatstaven aan de hand waarvan we nu lesgeven. We baseren ons op ‘gemiddeldes’, wat impliceert dat er zoiets bestaat als een gemiddeld mens…

We geven vooral les op cognitief niveau en baseren voortuigang op toetsresulaten.

Wat doet er nou écht toe?

Nu we door corona bezig zijn met wat er écht toe doet, namelijk ons sociaal-emotioneel welbevinden, onstaat er ruimte om onderwijs op een andere manier in te gaan invullen. Vragen als: ‘Hoe kunnen we iets betekenen voor een ander?’ ‘Hoe kunnen we goed zorgen voor elkaar en voor onszelf?’ ‘Hoe kunnen we weer ruimte gaan geven aan ons gevoel?’, kunnen meegenomen worden.

In mijn coachings is dat altijd de essentie. De essentie van transformatie, van inzichten, van verandering en groei: VOELEN. Zoals ik graag quote: pas als je voelt wat je wilt, weet je wat je wilt. En als je weet wat je wilt, ontdek je wie je wilt zijn, ontdek je je potentieel en je bijdrage aan een mooiere wereld.

Uit een onderzoek van Operation.Education naar het doel van onderwijs blijkt dat men vindt dat het zou moeten zijn:

-> leren ontdekken wie je bent waar je voor staat en waar je naartoe wilt – je eigen unieke & volledige potentieel leren ontketenen

-> samen het leven leren en samen leren leven

-> eigenaarschap leren nemen over je eigen leven en over de samenleving waarnaar we streven: vredig, gelukkig, gezond en duurzaam.

Zorgen voor jouw welzijn

Nou is onderwijs inhoudelijk invullen niet mijn specialisme, daarentegen is het welzijn van leerkrachten dat wel. Dus als het doel van onderwijs is: je eigen unieke en volledige potentieel ontketenen, ben ik er om met je te onderzoeken in hoeverre JIJ, als leerkracht, dat nu al doet en hoe je dat nog MEER zou kunnen doen.

Als het doel van onderwijs is: samen het leven leren en samen leren leven, ben ik er om met je mee te kijken hoe JIJ samen het leven wilt leren en hoe JIJ samen wilt leven.

Als het doel van onderwijs is eigenaarschap nemen over je eigen leven en onze ‘droom-samenleving’, ben ik er om te onderzoeken waar JIJ eigenaarschap neemt en waar dat nog meer kan in JOUW leven.

Dit is een kans voor ons allemaal om onderwijs te herzien. Zodat het werkt voor iedereen. Zodat de werkdruk afneemt en het werkplezier toeneemt. Zodat kinderen effectief meer gaan leren, omdat ze gelukkigere leerkrachten voor de klas hebben staan. Om te gaan onderzoeken wat het uitgangspunt is van ons onderwijs. Wat de meetlat wordt. Of er een meetlat komt….

En wat ik daarin dan vooral het belangrijkst vind, is dat leerkrachten ook de kans krijgen om naar zichzelf te kijken.

Naar hun manier van lesgeven. Naar hun ‘grotere’ boodschap. Want verandering in het onderwijs begint vooral bij jezelf. Ben jij wie jij wilt zijn als juf of meester? Claim jij de ruimte de je nodig hebt? Sta jij voor jouw manier van lesgeven? Is JOUW volledige potentieel ontketend?

Want onderwijs terug in balans brengen, begint bij jou.

Onderwijs ‘nieuw’ vormgeven, wordt uitgevoerd door jou.

Werken vanuit je hart, gebeurt door jou.

Als jij weer voelt wat je wilt, weet je wat je wilt en kun je bij gaan dragen aan welke vorm van onderwijs er ook moge komen. Want dat het anders zal gaan, is een zekerheid.

Ervoor zorgen dat jij daar mede-eigenaarschap over kunt nemen, is aan jou.

En als je het nodig hebt, ben ik er om je een stuk op weg te helpen.